Z organizatorkami Festiwalu Polskich Filmów w Teksasie – Angeliką Firlej i Karoliną Camarą rozmawia Joanna Sokołowska-Gwizdka.
Read more
Kino
Dostrzec piękno człowieka. Tadeusz Jaworski (1926-2017).
Joanna Sokołowska-Gwizdka
Mąż, ojciec, reżyser, producent, wykładowca, ale przede wszystkim Człowiek, dotykał swoim życiem i pracą najgłębszych i najtrudniejszych pokładów ludzkiej egzystencji. Jego życie było pasmem zmagań z historią, odrzuceniem, niesprawiedliwością, ale też spełnieniem i darem, którego nie zmarnował.
Read more
Czerpię ze spotkań z niezwykłymi ludźmi
Film jest takim medium, które potrafi rezonować z rzeczywistością w najszybszy sposób, odpowiada też percepcji współczesnego człowieka – opowiadała nam w wywiadzie o swojej pasji filmowania i reżyserowania Anna Jadowska. W nim najpełniej można wyrazić emocje, zapisać wrażenia. I na wszystkich tych etapach doświadczam głębokich spotkań z niezwykłymi ludźmi, z których wiele czerpię.
Z reżyserką Anną Jadowską rozmawia Barbara Lekarczyk-Cisek
Read more
O samotności kobiet: „Dzikie róże” w reżyserii Anny Jadowskiej.
Barbara Lekarczyk-Cisek
„Dzikie róże” to film z jednej strony smutny i przygnębiający, ale zarazem dojmująco prawdziwy. Uświadamia, że nie można żyć „w zawieszeniu” i odsuwać od siebie bolesne fakty. Prawdziwa dojrzałość polega na mierzeniu się z życiem.
Recenzja filmu
Read more
Dokumantaliści z pasją. Basia i Leonard Myszyńscy. Część 2.
Część II
Z Basią Myszyński, reżyserem z Kalifornii – o synu Heleny Modrzejewskiej, Rudolfie Modrzejewskim i filmie dokumentalnym „Bridging Urban America” („Mosty Ameryki. Historia Rudolfa Modrzejewskiego”) – rozmawia Joanna Sokołowska-Gwizdka.
Read more
Dokumentaliści z pasją. Basia i Leonard Myszyńscy. Część 1.
Część I
Z Basią Myszyński, reżyserem z Kalifornii – o studiach, filmie dokumentalnym, pasji tworzenia i Helenie Modrzejewskiej – rozmawia Joanna Sokołowska-Gwizdka.
Przeciwko patosowi. Andrzej Munk (1921-1961).
Joanna Sokołowska-Gwizdka
Reżyser w epoce, w której przyszło mu żyć i tworzyć, każdy wycinek historii i każde ludzkie działanie poddawał osądowi, patrzył na elementy filmowej fabuły z różnych punktów widzenia. Stąd dramaturgię jego filmów określono dramaturgią sądowej rozprawy. Zderzenie odmiennych wersji tych samych wydarzeń, różne sposoby pojmowania heroizmu, łączenie komizmu i tragizmu, łamanie różnych konwencji, poddawanie bohaterów różnego rodzaju próbom , to stałe elementy jego filmów.
Read more